Yine Ben

   Son kayıt tarihine batkımda yeni bi’ yazının vakti gelmiştir dedim.19.09.09 :(

Sanki kendimi yıllardır yazmıyor gibi hissediyorum. Biraz miskinlik var üstümde biliyorum ama zamanla geçer diye düşünüyorum.

   Böyle çok eksantrik bir şey olmadan da yazamıyorum. Cidden bu günlerde kendimi bazı kişilere ifade etmekte güçlük çekiyorum ya da bazı şeylerden dolayı konuşamıyorum bile ama geçicidir umarım.

   Bazen insanın böyle geçiş evreleri olabiliyor tabii. Bir an duruyorum sanki sessizlik bana en güzel müzik gibi geliyor içimi tarifi imkânsız bir mutluluk kaplıyor. Ya da bi metal müzik dinlediğimde her taraf sessizmiş gibi hissediyorum. : P

   Rüyalarımın %90 ı kötü sonla biter oldu. Belki de hayata optimist bakan insanların bilinçaltlarında çok fazla kötü şey yatabiliyor olabilir. %10 luk kısmında da bi televizyon şovunda bi müzisyen, yönetmenle filan sohbete dalmış oluyorum. Geçen gün bi trafik kazasında ölen birini gördüm rüyamda ben çağırmasaydım ölmeyecekti o nedenle rüyamda bende kendimi vurdum ama sonrasında koptum cehennemde Kurt Cobain’le “Smells Like Teen Spirit” i söyledik. : D Eğlenceliydi. Ciddiyim…

Bazen insan düşünüyor; rüyalar mı daha gerçek yoksa gerçeklerde biraz rüya mı var? Bunu düşünmediğimde olmuyor değil. En iyisi reel olacaksın rüyalarında görmek istediğin güzel şeyleri hayatta elde etmeye çalışacaksın ama kendini bozmadan, kişiliğinden taviz vermeden.

   Bu kullan-at tarzı dünya düzeninde dürüst olmak zor ama dürüst olanlarda var yalanıyla kendini avutacaksın. Sahte mutluluklara koşacaksın. O da insanı yorar be…

   -Uykum geldi be Morfeus . Zzz…

   -Kalk lan kalk. Sana dünyanın ihticayı var.

   -Abi bi git işine ya. Başlarım sana da Trinity e de :@ Bi uyutmadınız a..ko…