Açık Mektup

Ben bir adamım; ama herkesin bildiği ve oynadığı türden birisi olarak değil. Gerçekten olması gereken biri olmak için çaba harcamadım değil ama olmuyor işte, yapamıyorum. Uzun uzun düşünüşlerim, bazen insanların suratlarına anlamsızca bakışlarım işte tam da bu yüzden. Kendimi soyutlamak hiçbir zaman istemedim insanlardan yalnızca az insanı seviyorum ve beni sevme ihtimalleri üzerine yaşıyorum tabii buna yaşamak deniyorsa…

Herkesin birbirinin aynı olduğu ya da olunması gerektiği inancıyla yaşadığı bir dünya bana inanın boğucu gelmekte. Çünkü sonsuz bencillik, hırs ve rekabet dünyasında böylesine olmak zor, inanın zor. Bunun bir seçim olduğuna varacak nitelikte insan bulmak da öyle. Gerçi insan bulmak zor ya, neyse.

Bir şarkıda geçtiği gibi “Ellerin karanlık yalnızlığında eridim, bittim, kül oldum.”